- Details
- Geschreven door: Hans
- Categorie: Veentje
- Hits: 1819
Veenpluis (Eriophorum angustifolium) is een plant uit de cypergrassenfamilie (Cyperaceae). De plant groeit op vochtige, zure grond, zoals heide en veen. Het vormt daar zoden met behulp van uitlopers. Opvallend is het lange, witte vruchtpluis, waaraan de naam ontleend is. Hij is plaatselijk vrij algemeen in Drenthe, de Kempen en de Ardennen. Elders in België en Nederland is veenpluis zeldzaam tot zeer zeldzaam.
De plant is te vinden op natte heide, in veenmosrietland, turfgaten en op bulten van levend hoogveen. Verder langs greppels en in spoorbermen, hoogveenslenken en bij vennen, op open plekken in berkenbroekbos, in duinvalleien en zandgroeven, op heischraal grasland en hooiland.
De bloempjes vormen aren, die van juni tot augustus in bloei staan. De bloemen zijn erg klein en vallen daarom niet op. Ze zijn tweeslachtig en in plaats van een kelk en kroon is er een krans van borstelharen (omgevormde schutblaadjes), die later uitgroeien tot lange witte haren. De bladeren zijn donkergroen. Geleidelijk worden ze bruin en tegen bloeitijd sterven de bladeren af. Als het bloeiseizoen is afgelopen tegen het eind van de zomer, ontstaan er nieuwe bladeren.
De vrucht van veenpluis is een driehoekig nootje, dat omringd is door lange witte haren (de pluis).
{youtube}7TeCnRq1U50{/youtube}
Bron: Wikipedia
- Details
- Geschreven door: Hans
- Categorie: Veentje
- Hits: 1837
Beenbreek (Narthecium ossifragum) is een lelieachtige plant uit de beenbreekfamilie. Het is een zeldzame soort van venige heidevelden, met name aan de rand van beekdalen en ook wel op blauwgraslanden. De soort staat op de rode lijst in Vlaanderen en Nederland als sinds de massale ontginning van woeste gronden zeer sterk afgenomen. In Nederland is de plant vanaf 1 januari 2017 niet meer wettelijk beschermd.
De 10 - 30 cm grote overblijvende plant met kruipende wortelstok heeft heldergele bloemen die in een tros staan. De bladeren zijn smal zwaardvormig. Het doorgaans massale optreden maakt haar in de bloeitijd (juni-augustus) onmiskenbaar. Ook in het najaar geldt dat vanwege de opvallende oranjerode doosvruchten.
Lange tijd dacht men dat beenbreek botbreuken bij met name schapen veroorzaakte. Een mogelijke verklaring daarvoor is dat de plant uitsluitend groeit op zure bodems waar niet of nauwelijks kalk in zit, terwijl kalk nodig is voor een stevig skelet. Ook groeit beenbreek op vochtige bodems waarin vee gemakkelijk wegzakt.
Bron: Wikipedia
- Details
- Geschreven door: Hans
- Categorie: Veentje
- Hits: 1768
De gevlekte orchis (Dactylorhiza maculata) is een orchidee van het geslacht handekenskruid (Dactylorhiza). De soort komt van nature voor in Eurazië. Het is de meest variabele Dactylorhiza waarvan verschillende ondersoorten zijn beschreven. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als vrij zeldzaam en sterk afgenomen. In Nederland is de plant vanaf 1 januari 2017 niet meer wettelijk beschermd.
Bron: Wikipedia
- Details
- Geschreven door: Hans
- Categorie: Veentje
- Hits: 2034
De kleine zonnedauw (Drosera intermedia) is een overblijvende, vleesetende plant uit de zonnedauwfamilie (Droseraceae). De soort staat op de Nederlandse Rode Lijst van planten als algemeen voorkomend maar sterk afgenomen. In Nederland is de plant vanaf 1 januari 2017 niet meer wettelijk beschermd. De plant komt van nature op het noordelijk halfrond voor in Europa en het oosten van Noord-Amerika.
Boswachter John ter Horst vertelt over kleine zonnedauw, een vleesetend plantje dat ook op landgoed Hagen bij Doetinchem voorkomt.
{youtube}fVuq2KImebc{/youtube}
Bron Wikipedia
- Details
- Geschreven door: Hans
- Categorie: Veentje
- Hits: 1777
De ronde zonnedauw (Drosera rotundifolia) is een vleesetende plant uit de zonnedauwfamilie (Droseraceae).
De plant staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als algemeen voorkomend, maar zeer sterk afnemend. In Nederland is de plant vanaf 1 januari 2017 niet meer wettelijk beschermd.
Bron Wikipedia